Urzędnicy Gminy Naliboki w 1929 roku - Michał Pietraszkiewicz stoi drugi od prawej. Fotografię udostępnił Mariusz Łojko.
Organistą w kościele św. Bartłomieja Nalibokach w latach dwudziestolecia międzywojennego był Michał Pietraszkiewicz, który mieszkał z rodziną w drewnianym domu w pobliżu muru okalającego kościół.
Urodził
się ok. 1884 r., w niedalekim Kamieniu, był
synem Floriana i Michaliny. Żona Anna zd. Farbotko – mieli pięcioro dzieci: córkę Irenę, urodzoną ok.
1913 r., która mając lat 14 zmarła przed
wojną, syna Henryka ur. 18.01.1915 r., i dwóch chłopców bliźniaków; Ryszarda i
Zdzisława ur. 01.12.1920 r., oraz siostrę Teresę ur.23.01. 1929 r., zm. 18
listopada 2015 r.[1]
Michał
Pietraszkiewicz pracował w urzędzie
Gminy Naliboki, gdzie zajmował się sprawami cywilnymi – „śluby, chrzciny,
urodziny”.
W
kościele p.w. św. Bartłomieja były piękne, stare organy na których Michał
grywał w niedzielę i dni świąteczne. Rodzina była muzykalna, brat Walerian
również był organistą. Wszystkie dzieci były kształcone muzycznie. Ludwika,
wnuczka trzeciego z braci Pietraszkiewiczów - Wincentego, była nauczycielką
muzyki (emerytowana nauczycielka).
Jadwiga
Pietraszkiewicz, znana sopranistka z
Łodzi, która zmarła w maju 2013 r., była jego bratanicą. W dostępnych w
Internecie wspomnieniach pt. „Życie jak
opera”, mylnie napisała o śmierci
Ryszarda Pietraszkiewicza podczas sowieckiego napadu na Naliboki. Spowodowane
to było prawdopodobnie tym, że w tym czasie nie mieszkała w Nalibokach. Ryszard
wojnę przeżył, zmarł w 1989 r.
Nalibockie
dzieci w wieku szkolnym chodziły w niedzielę do szkoły, gdzie była zbiórka, a
stamtąd maszerowali parami na mszę do kościoła.[2]
Ksiądz Józef
Bajko założył w Nalibokach orkiestrę dętą, która razem z organistą przygrywała do
nabożeństw na kościelnym na chórze.
Kiedy 8 maja
1943 r., napadli na Naliboki sowieccy partyzanci, „na oczach cioci Teresy i
babci zabili Michała, zmuszając ciocię
do podpalenia wieży kościoła Św.
Bartłomieja”. Synowie Ryszard i Zdzisław
się uratowali. [3]
Zdzisław Pietraszkiewicz
„Borsuk”, należał do nalibockiej
samoobrony, i walczył przy zdobywaniu koszar podczas Powstania Iwienieckiego 19 czerwca 1943 r. Zmarł w
1957 r., w wieku zaledwie 37 lat po powrocie z ciężkiego obozu pracy w
kamieniołomach pod Bydgoszczą.[4]
Michał
Pietraszkiewicz, organista z Naliboków, już nigdy więcej nie zagrał na nabożeństwach w kościele św. Bartłomieja.
Artykuł
opracowany przy współpracy z Iwoną Wiatr, wnuczką Michała Pietraszkiewicza.
Stanisław
Karlik
[1] Relacja Iwony Wiatr, wnuczki Michała Pietraszkiewicza z dnia 15.10.2013 r.
[2] Relacja Marii Chilickiej z Naliboków z dnia 29.10.2013 r.
[3] Relacja Iwony Wiatr, wnuczki Michala Pietraszkiewicza z dnia 2XI2015 r. Tadeusz Gasztold, „Nalibocka Puszcza”, TMWiKW, Koszalin 1998 r., s. 93
[4] Relacja Iwony Wiatr, wnuczki Michała Pietraszkiewicza z dnia 2XI2015 r. Wacław Nowicki, „Żywe echa” , Wydawnictwo Antyk, 1993 r., Marcin Dybowski, s. 119.121
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz