"Odwet" - polemika...

 

"ODWET"  POLEMIKA...

                       / prawdziwa historia braci Bielskich /

autorzy: Piotr Głuchowski

                          Marcin Kowalski.

                      Książka wydana przez Bibliotekę Gazety

Wyborczej, Warszawa

                       2009, stron  327.

                         

                          

"Fakty są święte, poglądy wolne"  Norman  Davies.

 W pewnym sensie  książka jest kontynuacją pracy  pt."Nie trzeba

mnie zabijać". Autorzy konsekwentnie piszą o kwestii żydowskiej na

polskich Kresach w latach 1939/44. Dotykają jednego z trudniejszych

tematów: Zbrodni Nalibockiej  8 maja 1943 r.", i  ewentualnego w niej

udziału partyzantów Tewje Bielskiego.

Jestem autorem artykułu pt."Dorastanie pod dwiema okupacjami -

Naliboki" znajdującego się aktualnie na Blogu Kresowym Sanisława Karlika, portalu kresy24 pl i na prywatnej stronie internetowej. 

Już na pierwszych stronach książki dostrzegłem analogię z epizodem

opowiedzianym przez świadka  wydarzenia p. Marię Chilicką

zd.Grygorcewicz  l. 17, nie wiem tylko dlaczego Autorzy napisali

Maria Grygorcewicz l.17 ?

Drugą analogię widzę w opisie Powstania Iwienieckiego  19 czerwca

1943 r. W artykule pt. "Bilans powstania", który jest  w

internecie  napisałem, że  iwieniecki żandarm Carl Savinola miał

ostry konflikt w Iwieńcu z Józefem  Niedźwieckim "Lawina", bratem

poległego w powstaniu Jana Niedźwickiego "Piorun". Wymierzyli do siebie

pistolety i chcieli się postrzelać. Nie wiem tylko dlaczego,

zdarzenie to  Autorzy usytuowali w czasie powstania iwienieckiego, a

de facto miało miejsce później, już w czasie rozejmu z Niemcami ? Opowiedział mi o tym Jan Józef Kuźmiński "Tank", który był polskim partyzantem Batalionu Stołpecko - Nalibockiego AK.

Przez szpalty książki przewija się teza, że bracia Bielscy nie brali

udziału w Nalibockiej Zbrodni, ponieważ nie było ich w Puszczy

Nalibockiej, a byli w Lesie Lipiczańskim k.Nowogródka. Uważają, że

zbrodni dokonali partyzanci sowieccy Gulewicza, który dowodził, ale

nie wykluczają żydowskich partyzantów Zorina. 

W  artykule "RZ" nr 26

z dnia 31 stycznia i 1 lutego 2009 pt."Bielski w puszczy bez

niedomówień", Bogdan Musiał zgadza się z tą tezą.

Autorzy wyprawili się na Białoruś, i  szukali tam faktów

twierdzących. Można postawić pytanie, dlaczego nie skorzystali

z  "rekonesansu" wśród Naliboczan mieszkających w Polsce ? 

Spotkanie z Autorem książki pt."Żywe echa" Wacławem Nowickim jest

niewystarczające ! Osobiście znam co najmniej dwie osoby, które były

w  Nalibokach w dniu 8 maja 1943 r. Ostatnio napisałem krótki artykuł

pt."Naliboki - zbrodnia przy ul. Nowogródzkiej", który jest 

 na moim blogu. 

Można mieć do Autorów pretensje za

generalizację  wydarzeń, i ich relatywizację. Podam kilkanaście

przykładów :

- "Polacy antysemici" - czy wszyscy ? ,

- "Został kapralem i pewnie awansowałby wyżej  gdyby nie

żydowskie pochodzenie" / Tewje Bielski /. W II RP generałem żydowskiego

pochodzenia był Bernard Mond, dowódca odcinka "Cytadela"  w obronie

Lwowa, Szymon Askenazy i Franciszek Sokal byli delegatami rządu

polskiego przy Lidze Narodów itd. ,

- "Mieszkańcy  Nalibok, klepią biedę a większość od wiosny do

jesieni chodzi boso, zimą w lipowych łapciach z łyka. Kobiety i

dzieci trudnią się zbieraniem grzybów i jagód najczęściej

nielegalnie, bo mało kogo stać na wykup zezwolenia u gajowego." 

Zdjęcia, które znam  i relacje mieszkańców tego nie potwierdzają, a

poza tym, jak była taka bieda, to co ludziom zabierano w czasie

rozbambioszek ?. Naliboczanka Maria Chilicka, była oburzona, kiedy przeczytała takie stwierdzenie.

- "Chłopi przyjaźni, czy też opłaceni" / Tylko opłaceni

przyjaźni ? /

- Policjant "dobry Białorusin."/  Przeciwstawienie polskim

policjantom /,

- "Niektórzy Polacy współpracowali z faszystami" / Jacy, 

fakty ? Kontekst historyczny.../,

- "Polski szmalcownik -  zły sołtys" / Skąd o tym wiadomo ? /,

- "Wydawanie Żydów przez Polaków" / gdzie fakty ? /,

- Ucharakteryzowany  za wieśniaka żołnierz "Wachlarza" / Kto

i kiedy ? Czy to źle, że walczył z okupantem niemieckim w ramach "Wachlarza"/,

- "Legioniści z sowietami napadli w  Nalibokach na  

Gebietskomisarza Traubego" / Wtedy nie było  legionistów, a w konwoju nie było Traubego /,

- "Generalny komisarz Białorusi Kube pochodził z Głogowa / Z

Glogau  !/,

- "Von dem Bach Żelewski pochodził z Lęborka" / Gdzie niemiecka

nazwa? /,

- "Lewald" poznał tutejszy ludek" / pejoratywne,  dlaczego ?/,

- "Ksiądz szambelan  Bajko" / był prałatem /,

- "Polscy policjanci" / w l.1939 - 44 takich na Kresach ich nie

było /,

- "Most na Sule spalono, jak była w Nalibokach samoochowa" /

spalono w czasie operacji "Hermann"/,

- "Tadeusz Kościuszko, prekursor rewolucji włościańsko -

proletariackiej na Białorusi" / przywódca polskiego powstania

narodowego 1794 r /,

- "Sidorok "Dubov", zaciekły wróg białopolaków, przed wojną

krwawy naczelnik NKWD w Iwieńcu" / przed którą wojną, dlaczego niedoprecyzowane?/,

- "Zagorzały antykomunista rotmistrz Świda "Lech", jego

oddziały biły się z Niemcami i bolszewikami" / a kto dokonał agresji  na

Polskę ?/,

- "Ponury" wsławił się ucieczką z niemieckiego więzienia" / a

może rozbiciem więzienia w Pińsku, i oswobodzeniem wielu ludzi ?/,

- "Brytyjczycy za nic nie mogli się dowiedzieć, że Polacy

strzelali do radzieckich żołnierzy" / a może Polacy się bronili ? /,

- "Ksiądz Hilary Pracz Praczyński to panikarz, chyba się

zmoczył ze strachu" / uwłaczające patriotycznej walce księdza ! /,

- "W czasie ataku na Iwieniec / 19 czerwca 1943 r. /  

Eugeniusz Klimowicz "Żenia" miał niemieckie papierosy, i częstował

kolegów. Karabin ten sam, kiedy pracował jako szwarcpolicjant i szef

samoobrony, tylko mundur inny."

Na końcu książki Autorzy piszą, że

prokuratura w 1958 roku umorzyła postępowanie z powodu braku dowodów.

Czy więc "Żenia" był szwarcpolicjantem i zwalczał Żydów ?

- "Michał Romanowski "Marchewka" strzelał w czasie powstania

do strażnika stojącego na wieżyczce koszar żandarmerii" / w Polsce

żyją jeszcze ludzie - 2009 r., którzy wiedzą gdzie była wieżyczka.

Opisałem to w artykule, który jest w moim blogu /,

- O powodzeniu Polaków zdecydował podstęp / także, ale może

trzeba coś wiedzieć o iwienieckiej konspiracji, a nawet spojrzeć na

rys historyczny Tej Ziemi, i Jej Mieszkańców /,

- "Savinola schował się w pobliskim magazynie" / jakim, i

gdzie ?/,

- "W czasie walki zginęło w miasteczku 300 Niemców" / Zygmunt

Boradyn w pracy pt, "Niemen rzeka niezgody", którą napisał pod

kierunkiem profesora Strzembosza zamieścił sowieckie dokumenty z

których wynika, że zginęło ich 40, a sowieci nie mieli żadnego

interesu aby gloryfikować sukces Polaków /,

- Doktor Hirsch narodowości żydowskiej z iwienieckiego

szpitala poszedł do lasu z powstańcami / wiemy, że poszedł z całą

swoją rodziną - 5 osób. W oddziale, narodowości żydowskiej był

ponadto stomatolog Jakub Belkin i jego żona Helena Grossbach. Z  

Polakami ściśle współpracował  już na etapie konspiracji dr

Grynberg ze szpitala w Stołpcach - po zakończeniu wojny dyrektor

szpitala w Skwierzynie. W czasie marszu  Batalionu Stołpecko -

Nalibockiego do Warszawy przyszedł do oddziału ukrywający się w  

Rakowie Żyd dr  Antoni Banis "Kleszczyk", który został komendantem

sanitariatu.

- "Polski Oddział Partyzancki im.T. Kościuszki", po powstaniu

iwienieckim oficjalnie przyjął nazwę I Batalionu 78 Pułku Piechoty  

Armii Krajowej,

- "Polski oddział partyzancki zakończył miesięczną walkę po

operacji "Hermann" / prawda jest inna - dopiero w 1945 r. na

Kielecczyźnie !/,

- Tewje Bielski w czasie operacji "Hermann" przeniósł się do

Puszczy  Nalibockiej" / jak to zrobił, nie ma wyjaśnienia ? /,

- Autorzy nie wyjaśniają kto był spirytus movens walk z

sowietami - uchwała plenum KC KPB Białorusi z 22 czerwca 1943 r.,

jest kluczowa dla zrozumienia sytuacji politycznej na Nowogródczyźnie

w latach 1943/44,

- Kacper Miłaszewski "Lewald"  miał się spotkać z Tewie

Bielskim."Nie widziałem w jego oczach strachu" miał powiedzieć

Bielski / gdzie i kiedy się spotkali ? Mowa o strachu jest

groteskowa "Lewald" był prekursorem walki partyzanckiej na

Nowogródczyźnie, chyba, że chodzi o zdeprecjonowanie jego osoby ? /,

- Partyzanci Bielskiego po operacji "Hermann" / lipiec -

sierpień 1943 / są oddziałem im. Ordżonikidze, i powracają do starego

rejonu k. Nowogródka - kobiety, starcy i dzieci mieli pozostać w

P.Nalibockiej.

- 1 grudnia 1943 r. sowieci rozbroili Polaków z rozkazu Pawła

Gulewicza / a może z rozkazu  Ponomarenki ? i , w rozbrajaniu brali

udział partyzanci Bielskiego /,

- "Zgniły rozejm" Polaków z Niemcami nie był wyjątkiem /

autorzy nie wyjaśniają dlaczego tak się stało ? Może należało

wspomnieć o  uchwale z 22 czerwca 1943 r., i o wydarzeniach nad

jeziorem  Narocz 26 sierpnia 1943 r., gdzie rozbroili "Kmicica"

Antoniego Burzyńskiego, i zabili  kilkudziesięciu Polaków ? /,

- Donosy na AK nie  pochodziły od agentów NKWD, ale np. od

Pawła Łyskawy, szefa samochowy, który zadenuncjonował Polaków do

Gebietskomisarza w Lidzie / tak uważają Autorzy /,

- Autorzy martwią się, że komendant Obwodu "Słup" Aleksander

Warakomski swoim przemówieniem z okazji  święta 11 Listopada obraził

sowietów ponieważ zaprezentował stanowisko status quo ante na

Nowogróczyźnie / a jaki  był  status de jure ? /

- W operacji "Ostra Brama" Batalion S - N AK nie wziął

udziału m.in. dlatego, że  jeden z oficerów zamiast przewozić rozkazy

wyjechał na swój własny, zaplanowany wcześniej ślub / anachronizm ! /,

- Maciej  Kalenkiewicz, jeden z najwybitniejszych oficerów

AK, to partyzancki arystokrata pochodzący z rodziny ziemiańskiej, a

jego ojciec był posłem na sejm /  w kontekście określenie

pejoratywne /,

Na końcu, Autorzy podają bilans walk partyzantów  Tewje Bielskiego:

34 wysadzone pociągi, 18 zniszczonych mostów, 250 zastrzelonych

żołnierzy niemieckich. Dlaczego  bilans nie wynika z treści

książki. 

Opisali  jedną małą akcję - atak na satacyjkę Jacuki

k.Nowogródka / na mapie przystanek /, której nie zdobyli - było tam

dwóch Bahnschutzów, oraz ujęcie  trzech   /3 / SS - mannów,  w czasie

kiedy Armia Czerwona zdobyła Miński.

Reasumując, książka relatywizuje rzeczywistość na Kresach  podczas II

wojny światowej, a jedynym jej plusem jest pokazanie gehenny ludności

żydowskiej w gettach: Woronowa, Lidy, Mińska Lit., Mira, Nowogródka.

Jakże inny byłby ten obraz bez  relatywizowania i aluzji oraz z

zachowaniem obiektywizmu !

                                            Stanisław  Karlik