14 czerwca 2012
Wydawnictwo ACT, Moskwa 2005 r.
Na obwolucie książki znajdują się dwie znamienne daty: 22 ijunia 1941 i 6 ijulia 1941 r. Rok jest ten sam, ale miesiące i dni inne ! 22 ijunja (czerwca) 1941 r., znamy – to agresja Niemiec na ZSRR, a 6 ijulia (lipca) 1941?
Odpowiedź na drugie pytanie znajduje się w książce Wiktora Suworowa, byłego szpiega – wywiadowcy ZSRR (prawdziwe nazwisko Riezun), który w 1978 r., zbiegł na Zachód.
Leitmotivem książki – studium, jest pytanie: Czy ZSRR przygotowywał się do wojny obronnej z Niemcami, czy było inaczej?
Można powiedzieć, że książka jest de facto polemiką z komunistycznymi historykami ZSRR np. z Anfiłowem…, str.324
Odpowiedź na postawione pytanie Viktor Suvorov analizuje w kontekście historii Rosji bolszewickiej, a od 1922 r. ZSRR. Rozpoczyna od podpisanego z Niemcami 3 marca 1918 r. traktatu pokojowego w Brześciu, który był dla bolszewików upokarzający i doprowadził do różnic w łonie partii – Trocki nie zgadzał się z traktatem.
Po ustabilizowaniu się sytuacji politycznej w Rosji sowieckiej , wybudowano potężny system umocnień obronnych tzw. „Linię Stalina”, a z drugiej strony cały potencjał gospodarczy nastawiony był na produkcję sprzętu wojskowego o charakterze ofensywnym – np. samoloty i czołgi. Zaniechano szkolenia żołnierzy w taktyce walki w wojnie obronnej, a uczono w taktyce agresji.
Wydaje się, że książkę należałoby czytać od końca, gdzie autor sygnalizuje o „Historii WKP(b) – Krótki kurs „ z 1938 r., w której Stalin jasno postawił podstawowy cel partii komunistycznej – „oswabadzania narodów Europy” ! Nakreślił sposób i środki realizacji celu. Wg Stalina: „nafta to krew wojny” oraz „kadry są najważniejsze” itp.
Wg Suworowa, II wojna światowa zaczęła się 23 sierpnia 1939 r., to jest od momentu podpisania paktu o nieagresji Ribentropp – Mołotov i podbicia Polski we wrześniu 1939 r.
Sowieci zamierzali pokonać Niemcy odcinając ich od zaopatrzenia w rumuńską ropę – Ploeszti, „przecięcie tętnicy Niemiec”. Cała polityka wojskowa ZSRR była podobna do polityki niemieckiej – była jej „lustrzanym odbiciem”. Oba państwa były nastawione na agresję, a nie na obronę. ZSRR politykę tą skutecznie maskował, a tzw. „Linia Mołotowa” tj. system militarnych obiektów na zajętych terenach polskich – Kresy, nie miał charakteru obronnego.
Pochodząca z Kresów ludność pamięta przygotowania Sowietów do wojny, ale nie do wojny obronnej, a wojny agresywnej. Świadczyć może o tym np. budowa lotniska w rejonie miasteczka Iwieniec na Mińszczyźnie (województwo nowogródzkie).
Podobny charakter miała budowa kanału Dniepr – Bug, z Pińska do Kobrynia. Budową miał kierować pułkownik NKWD Aleksiej Prosziakov. Chodziło raczej o rozbudowę, ponieważ Kanał Królewski, wybudowany w latach 1775 – 1848, łaczył już basen Morza Czarnego z Morzem Bałtyckim. Do 1939 r., na rzece Prypeć Polska dysponowała tzw.,Flotyllą Pińską i de facto ZSRR przejął jej infrastrukturę!
Dużo miejsca poświęca autor przemieszczaniu radzieckich wojsk z Dalekiego Wschodu do Okręgów Zachodnich – Zachodnia Białoruś, Zachodnia Ukraina, co jednocześnie ma świadczyć o charakterze agresywnym Armii Czerwonej.
Szkoda, że nie poświęca miejsca masowym deportacjom polskiej ludności na Sybir, i jak to „harmonizowało” z przemieszczaniem ludności i dlaczego brakowało wagonów dla wojska?!
W książce są liczne „polonika”, a do najważniejszych należy zaliczyć odwoływanie się Sowietów do wydanej w ZSRR książki generała Władysława Sikorskiego pt. „Wojna obronna” – str. 279., i do czołowej polskiej komunistki Wandy Wasilewskiej – str. 372.
Dowiemy się np. kim był czekista Wołpas, który do 1926 r., walczył w polskich lasach, kto naprawdę „wyzwalał Polskę” w 1939 r. – str. 167., kim był sowiecki generał Pawłow, i dlaczego stacjonował w m. Leśna k.Baranowicz, oraz chyba najważniejsze – jakie znaczenie miało oświadczenie rządu ZSRR z 13 czerwca 1941 r.!
Data 6 lipca 1941 r. (ijulia), to wg Suvorova planowany dzień sowieckiej agresji na Niemcy – tzw. operacja „Groza”, którą prewencyjnie wyprzedzili Niemcy uderzając 22 czerwca (ijunia) na ZSRR.
Stanisław Karlik
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz